Normę EEV (Enhanced Environmental friendly Vehicles - udoskonalone pojazdy przyjazne dla środowiska) ustalono pod koniec lat 90. (ale bez daty jej wprowadzenia). Celem była promocja badań nad czystymi silnikami, głównie zasilanymi gazem CNG. Było to związane z przymiarką do wytyczania tzw. zielonych stref w miastach, gdzie mogłyby wjeżdżać tylko pojazdy ekologiczne. Według normy EEV silniki powinny emitować o 50 proc. mniej cząstek stałych w spalinach (głównie sadzy), niż ma to miejsce w przypadku normy Euro 5 (wchodzi w życie jesienią 2009 r.). Początkowo założono, że takie wymagania spełnią tylko jednostki CNG. Tymczasem rozwój techniki na początku tej dekady sprawił, że normę EEV są w stanie spełnić również jednostki wysokoprężne. W przypadku DAF-a odpowiednia technologia była gotowa dwa lata temu. Teraz wdrożono ją do produkcji.

Potrzebne były dwa elementy: technologia Euro 5 i pasywny filtr sadzy. Wnętrze takiego filtra składa się z falistej folii metalowej i porowatego metalu, który zbiera cząstki sadzy. Zaletą tego urządzenia jest to, że nie może ono zostać zablokowane oraz że nie ma negatywnego wpływu na zużycie paliwa i pracę silnika. Ponadto jest całkowicie bezobsługowe. W procesie oczyszczania spalin cząstki stałe oddzielane są w trakcie przepływu spalin przez kanaliki filtra. Efektywność tej metody wynosi 50 proc. Żeby ją polepszyć, cząstki stałe są dopalane dwutlenkiem azotu, który nie uległ reakcji w katalizatorze SCR. Jak twierdzi producent, sprawność oczyszczania spalin wynosi 90 proc. Z pomocą pasywnego filtra sadzy można uzyskać redukcję emisji o 25 proc. większą, niż nakazuje standard EEV.

Silniki EEV DAF montuje tylko na zamówienie.